κοβαλαμίνη

η

1. χημ. σύμπλοκη οργανική ένωση τού κοβαλτίου, παράγωγα τής οποίας αποτελούν η κυανοκοβαλαμίνη, δηλ. η βιταμίνη Β₁₂, και το κοβιναμίδιο

2. (βιοχ.) το μόριο τής βιταμίνης Β₁₂ χωρίς την κυανιδική ομάδα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. cobalamines < cobalt- (πρβλ. κοβάλτιο) + -amine κατ' απόσπασιν από το vit-amine (πρβλ. βιταμίνη)].